Sir 23

1Domine pater, et dominator vitae meae ne derelinquas me in consilio eorum: nec sinas me cadere in illa exprobratione. 2Quis superponit in cogitatu meo flagella, et in corde meo doctrinam sapientiae, ut ignorationibus eorum non parcant mihi, et non appareant delicta eorum, 3et ne adincrescant ignorantiae meae, et multiplicentur delicta mea, et peccata mea abundent, et incidam in conspectu adversariorum meorum, et gaudeat super me inimicus meus? 4Domine pater, et Deus vitae meae, ne derelinquas me in cogitatu illorum. 5Extollentiam oculorum meorum ne dederis mihi, et omne desiderium averte a me. 6Aufer a me ventris concupiscentias, et concubitus concupiscentiae ne apprehendant me, et animo irreverenti et infrunito ne tradas me. 7Doctrinam oris audite filii: et qui custodierit illam, non periet labiis, nec scandalizabitur in operibus nequissimis. 8In vanitate sua apprehenditur peccator, et superbus et maledicus scandalizabitur in illis. 9Iurationi non assuescat os tuum, multi enim casus in illa. 10Nominatio vero Dei non sit assidua in ore tuo, et nominibus Sanctorum non admiscearis: quoniam non erit immunis ab eis. 11Sicut servus interrogatus assidue, a livore non minuitur: sic omnis iurans, et nominans, in toto a peccato non purgabitur. 12Vir multum iurans implebitur iniquitate, et non discedet a domo illius plaga. 13Et si frustraverit, delictum illius super ipsum erit: et si dissimulaverit, delinquit dupliciter: 14et si in vacuum iuraverit, non iustificabitur: replebitur enim retributione domus illius. 15Est et alia loquela contraria morti, non inveniatur in hereditate Iacob. 16Etenim a misericordibus omnia haec auferentur, et in delictis non volutabuntur. 17Indisciplinatae loquelae non assuescat os tuum: est enim in illa verbum peccati. 18Memento patris et matris tuae, in medio enim magnatorum consistis: 19ne forte obliviscatur te Deus in conspectu illorum, et assiduitate tua infatuatus, improperium patiaris, et maluisses non nasci, et diem nativitatis tuae maledicas. 20Homo assuetus in verbis improperii, in omnibus diebus suis non erudietur. 21Duo genera abundant in peccatis, et tertium adducit iram, et perditionem. 22Anima calida quasi ignis ardens non extinguetur donec aliquid glutiat: 23et homo nequam in ore carnis suae non desinet donec incendat ignem. 24Homini fornicario omnis panis dulcis, non fatigabitur transgrediens usque ad finem. 25Omnis homo qui transgreditur lectum suum, contemnens in animam suam, et dicens: Quis me videt? 26tenebrae circumdant me, et parietes cooperiunt me, et nemo circumspicit me: quem vereor? delictorum meorum non memorabitur Altissimus. 27Et non intelligit quoniam omnia videt oculus illius, quoniam expellit a se timorem Dei huiusmodi hominis timor, et oculi hominum timentes illum: 28et non cognovit quoniam oculi Domini multo plus lucidiores sunt super solem, circumspicientes omnes vias hominum, et profundum abyssi, et hominum corda intuentes in absconditas partes. 29Domino enim Deo antequam crearentur, omnia sunt agnita: sic et post perfectum respicit omnia. 30Hic in plateis civitatis vindicabitur, et quasi pullus equinus fugabitur: et ubi non speravit, apprehendetur. 31Et erit dedecus omnibus, eo quod non intellexerit timorem Domini. 32Sic et mulier omnis relinquens virum suum, et statuens hereditatem ex alieno matrimonio: 33primo enim in lege Altissimi incredibilis fuit: secundo in virum suum deliquit: tertio in adulterio fornicata est, et ex alio viro filios statuit sibi. 34Haec in ecclesiam adducetur, et in filios eius respicietur. 35Non tradent filii eius radices, et rami eius non dabunt fructum. 36derelinquet in maledictum memoriam eius, et dedecus illius non delebitur. 37Et agnoscent qui derelicti sunt, quoniam nihil melius est quam timor Dei: et nihil dulcius, quam respicere in mandatis Domini. 38Gloria magna est sequi Dominum: longitudo enim dierum assumetur ab eo.